Toespraak namens het 8 maartcomité op Internationale Vrouwendag
8 maart 2016, in het gebouw HTIB in Amsterdam
Internationale Vrouwendag is een strijddag!
Een dag waarop we onze kracht demonstreren in de strijd voor een bevrijde vrouw in een bevrijde maatschappij! Een dag wanneer we onze krachten bundelen voor de strijd die gevoerd wordt door zowel vrouw als man. Samen willen we een andere maatschappij opbouwen zonder onderdrukking en uitbuiting.
Op deze dag erkennen we de overwinningen van de arbeidersbeweging die meer dan 100 jaar geleden hebben plaats gevonden en die veel mensen hebben geïnspireerd. In de opkomst van de strijdbare arbeidersbeweging hebben vrouwen een actieve rol gespeld. De maand maart is nauw verbonden met de strijd van de arbeidersvrouwen: de oprichting van de Parijse Commune, de eerste en de tweede Internationale Socialistische Vrouwenconferentie waar de afspraken over de jaarlijkse Internationale Vrouwendag werdengemaakt, een grote staking van textielarbeidsters in New York. Tijdens de eerste wereldoorlog hebben in maart internationale vrouwenorganisaties tegen de oorlog gedemonstreerd. Zo was er hier in Amsterdam in 1915 een indrukwekkende demonstratie tegen de oorlog met 5000 deelneemsters. Vrouwen streden in die tijd voor betere werkomstandigheden, voor de achturige werkdag, voor afschaffing van kinderarbeid en voor het vrouwenkiesrecht. Tegen de oorlog en voedseltekorten. Voor brood en rozen!
In maart 1917 hebben de Russische textielarbeidsters in Petrograd de fakkel van de Februarirevolutie ontstoken. Door de leidende rol van arbeidersvrouwen in de organisatie van de algemene staking op 8 maart 1917 heeft de Internationale Vrouwendag zich voor altijd in de socialistische strijdcultuur gevestigd.
De georganiseerde strijd van vrouwen is lang geleden begonnen en we zijn nog niet klaar. In de wereld waarin we nu leven volgt de ene crisis na de andere, de werkloosheid en armoede blijven stijgen, de imperialistische oorlogen verscheuren de landen en de mensenlevens. In de strijd voor een andere maatschappij neemt de vrouw een bijzondere positie in. Anders dan een man is de vrouw dubbel onderdrukt onder het kapitalisme ongeacht het ontwikkelingsniveau van de democratie in het land. De wet geeft vrouwen alleen een formele gelijkheid, maar maatschappelijke ongelijkheid is een feit.
De bijzondere onderdrukking van vrouwen blijft bestaan en daar richten we onze pijlen op tijdens Internationale Vrouwendag. Vrouwen worden erg in beslag genomen door het onbetaalde werk binnenshuis voor hun gezinnen, hun kinderen en hun bejaarde ouders. Het feit dat de vrouw hoofdverantwoordelijk is voor de organisatie van het huishouden, ligt de verklaring voor de dubbele onderdrukking van vrouwen in de huidige systeem. Het feit dat vrouwen niet fysiek en niet openlijk gedwongen worden om onbetaald werk te verrichten wil niet zeggen dat de vrouwen bevrijd zijn. In het algemeen, wordt de vrouw altijd lager gewaardeerd en in haar zelfvertrouwen onderdrukt. Vanaf het moment dat een vrouw kinderen krijgt daalt haar kans op economische zelfstandigheid. In de pensioenberekening wordt de zorg voor de kinderen en het gezin niet meegenomen waardoor de kans op armoede stijgt.
De massa van de vrouwen hebben hun recht verworven op betaald werk om zich van de huisslavernij te bevrijden. Helaas, elke overwinning in het kapitalisme is tijdelijk. De crisis van het kapitaal wordt op de sectoren afgewenteld waar vooral vrouwen werken: in de zorg, in de schoonmaak, in de detailhandel, in het onderwijs. Na de ontslagen volgt gedwongen onbetaald werk als ‘tegenprestatie’. In de strijd tegen de crisispolitiek van regering en monopolies en tegen afbraak van de zorg leveren vrouwen een groot aandeel. Ze willen alle 3,5 miljard bezuinigingen in de zorg van tafel.
Vandaag demonstreren we voor werk en echte zorg!
Vrouwen in de oorlogen en vrouwen op de vlucht voor oorlog worden extra zwaar getroffen. Ze raken op de vlucht door vernietigende imperialistische oorlogen op zoek naar een beetje veiligheid. Het karakter van de vluchtelingenstroom verandert sinds de Europese landen de asielregels verscherpen met als doel de vluchtstroom te belemmeren.
Omdat hun bewegingsvrijheid wordt beperkt tot gevaarlijke boottochten, verlaten de mannen het gezin in de hoop dat ze snel een verblijfsvergunning kunnen krijgen in Europa. Vrouwen en kinderen blijven achter, proberen te overleven op wat spaargeld. Omdat het voor de vrouwen te lang duurt om op veilige manier over te komen, nemen ze risico met de boottocht. Vaak wacht hen een miserabel bestaan in de vluchtelingkampen. De rol van vrouwen in de vluchtelingkampen is onvervangbaar. Ze weten hoe ze het leven collectief moeten organiseren zodat ze overleven. Praktische zaken worden door vrouwen opgelost. Behalve de basis-leefvoorzieningen die ontbreken, ontbreekt ook vrijheid. Binnen de vluchtelingencentra vind je vrouwen niet vaak in de gezamenlijke ruimte, hun bewegingsvrijheid is vaak beperkt tot de kamer waar ze voor kinderen zorgt.
De vrouwen die op zichzelf gevlucht zijn voor uithuwelijking, seksueel misbruik of geweld, worden niet erkend door IND. Ze mogen niet in Nederland blijven, maar worden ook niet teruggestuurd omdat er een oorlog is. De vrouwen worden letterlijk op straat gezet zonder opvang, zonder geld, zonder recht om zelfstandig werk te zoeken of te studeren. Rechteloos en uitzichtloos. Deze situatie ontgaat niet aan de aandacht van de duizenden vrijwilligsters die de vluchtelingen helpen op dagelijkse basis. De meerderheid van de gewone mensen vindt dat de vluchtelingen geholpen moeten worden ondanks de eenzijdige negatieve berichten in de nieuwsmedia.
Vandaag demonstreren we voor de internationale solidariteit! Vluchtelingen welkom!
Vreedzame protesten van jonge vrouwen uit groep ‘Feministen in Verzet’ tegen racistische actie van PVV, waar Wilders een peperspray tegen vluchtelingen uitdeelde, was een seksistische aanval. Bij meldpunt Islamofobie is bekend dat 90% van de slachtoffers vrouw is. Het is onaanvaardbaar dat vrouwen zo’n groot risico lopen om slachtoffer te worden van fysiek geweld omdat ze een hoofddoek dragen. Fascistische PEGIDA is vandaag op Internationale Vrouwendag openlijk en uitgesproken seksistisch en racistisch in hun optreden. Het is onacceptabel dat PEGIDA van de liberale politiek toestemming krijgt om haat en verdeeldheid te zaaien.
Vandaag demonstreren we tegen de seksistische en racistische onderdrukking!
De vooruitstrevende strijd van het Koerdische volk in Rojava is een voorbeeld van succesvolle strijd voor vrouwenrechten en voor de bevrijding van de vrouw. Daar wordt succesvol een democratisch zelfbestuur opgebouwd, waar vrouwen en mannen gezamenlijk bestuurders zijn. In het opbouw van het land zijn er veel uitdagingen om de oude onderdrukkende ideeën van het patriarchale systeem te overwinnen. In Rojava is een Stichting van de Vrije Vrouw opgericht om de weg naar de bevrijding van de patriarchale systeem te vinden. Deze stichting daagt vrouwen en kinderen uit om een nieuwe vrije denkwijze te ontwikkelen. In de nieuwe denkwijze is er geen plaats voor de traditionele rolverdeling en is er wel toegang tot educatie en economische onafhankelijkheid.
Op Internationale Vrouwendag betuigen we onze solidariteit met de strijd van de Koerdische vrouwen en mannen voor vrijheid en echte democratie, tegen de fascistisch ISIS en tegen de staatsterreur van het Turkse leger onder president Erdogan. De Koerdische bevrijdingsstrijd, waarin internationale vrijheidsbrigades meedoen, wordt een onderdeel van de internationale strijd voor de andere maatschappij zonder onderdrukking en uitbuiting.
Vrouwen van de 21ste eeuw kenmerken zich door hun maatschappelijke bewustzijn. Ze zijn actief in de mileubeweging, sociale kwesties, crisis- en vluchtelingenproblematiek. Internationaal wordt er massaal tegen geweld tegen vrouwen gestreden. Vrouwen staan middenin de strijd tegen crisisprogramma’s, zoals de strijd van de verzorgsters in Nederland of bij staking van de onderwijzeressen in Duitsland. Ze protesteren tegen racisme en seksisme, tegen ophitsing tegen vluchtelingen en tegen verdeeldheid. In hun strijd worden ze internationaal verbonden en dit geeft een enorm positief effect op het zelfvertrouwen. Over een paar dagen begint de 2de Wereldvrouwenconferentie van de basisvrouwen in Nepal. “Vrouwen beklimmen de hoogste bergen” is het motto van de conferentie waar naar verwachting 60 landen gaan deelnemen. De conferentie is een enorme boost voor de internationale vrouwenbeweging en toont het gegroeide internationalistische bewustzijn. De conferentie steunt op twee pijlers: De algemene vergadering en workshops. Dit is om alle vrouwen in de gelegenheid te stellen om actief deel te nemen aan de conferentie. Om de ervaringen te delen en ervaringen op te doen. Om te leren met de verschillende culturen om te gaan en taal barrières te overbruggen.
Vandaag demonstreren we voor de solidariteit met de 2de Wereldvrouwenconferentie van basisvrouwen!
Lang leve de Internationale Vrouwendag!
Lang leve de internationale solidariteit van vrouwen!
Solidariteit met de Koerdische bevrijdingsstrijd!
Hun strijd, onze strijd, internationale solidariteit!